Yves Saint Laurent

                          
de Jalil Lespert
aver
Pierre Niney
Guillaume Guallienne 
101 min. France. 2014

چند روز پیش داشتم درباره این فیلم با خانم کتابفروش محترم حرف می زدم  گفتم هنوز مبهوت می شم وقتی فرانسوی ها درباره مفاخر ملی شون فیلم می سازن و بدون جانبداری، بدون حذف و بدون حتی توجیه همه چیز رو رو می کنن. فیلم های آمریکایی معمولا کمی تا قسمتی با قهرمان همدلی می کنن یا یه جایی یه چیزی  پیدا می کنن که تماشاگر تو دلش به آرتیسته حق بده که که مثلا ۶ نفر رو خورده!!!  

ایو سن لوران، ایو سن لورانه!!! بدون حذف و اضافه!! همونقدر که رو استعداد ایو و حساس بودنش تاکید می کنه، روی رفتارهای مخرب و تاثیر دارو ها و بی بند و باری های دهه هفتاد هم تاکید می کنه!  تماشاگر همراه پیر به ایو دل می بنده ولی نمی تونه برای  بلایی که سر خودش میاره سرزنشش نکنه!!

 بازی سوپر واقع گرای پیر نینی و گیوم گلیین هم هست که بدتر از کارگردانی آدم رو مجبور می کنه که ایو رو همون طور که هست ببینه!!  از اون ور فیلم فقط قصه ایو نیست، قصه پیر هست  که با همه ماجراها و بی وفایی ها و دردسرها انقدر عاشق ایو هست و انقدر به استعدادش ایمان داره که تا ته ته وای می ایسته!!ایو سن لوران بیشتر از اینکه داستان ایو باشه، داستان پیر هست و نینی و گلیین  حرف ندارن در به تصویر کشیدن یه عشق غریب!!  

ایو سن لوران قصه یه نابغه دیگه است که در ظرف جامعه اطرافش نمی گنجه و متاسفانه قصه های نابغه ها هیچوقت پایان خوشی نداره!

پ. ن. یکی از تبلیغ های قبل از فیلم، عطر جدید ایو سن لوران بود!!