عاشق این هموطنان ام که به زور خودشون رو باهات آشنا می کنن (به این ترتیب که وقتی دارین با یه خارجی حرف می زنین پیداشون می شه و با کفش پاشنه ۱۲ سانت میان وسط گفتگوی شما و می گن من مدتیه متوجه شدم شما فارسی حرف می زنین (مدتیه متوجه شدم، اما الان که دارین خیلی جدی با یکی حرف می زنین، یهو!!! بهم وحی شد که وقتشه بیام باهاتون حرف بزنم!!) دیدم بی ادبیه، خودم رو معرفی نکنم! بعد شما مدل دوست بنفش جیغ می خواین از یارو بپرسین
(And who ARE you?
بعد هفته بعد هر بار که شما رو این ور، اون ور ببینن، پشتشون رو می کنن و می رن. یعنی من مرده این ادبی هستم که در دیدار زوری بالا بهش اشاره شده!!!
No comments:
Post a Comment